




در بسیاری از سازمانها، مدیرها با نیت جلب مشارکت کارکنان، جلسات همفکری و هماندیشی برگزار میکنن تا باب گفتوگوهای سازمانی رو باز کنن. اما گاهی نتیجهای که از این گفتوگوها انتظار دارن، حاصل نمیشه و تنها خروجی جلسه ابراز گلایه و انتقاد میشه. در نهایت هم نه اقدامی انجام میشه و نه تغییری دیده میشه. چرا چنین اتفاقی رخ میده؟ در ادامه، با الهام از مقاله «Leadership is Conversation» نوشته بوریس گرویسبرگ (Boris Groysberg) و مایکل اسلیند (Michael Slind) (منتشرشده در مجله Harvard Business Review در سال ۲۰۱۲)، دو دلیل اصلی ایجاد این مشکل در گفتوگوهای سازمانی رو بررسی میکنم.
۱- نبود هدف یا استراتژی مشخص برای گفتوگوی سازمانی
یکی از مهمترین علتهای بیحاصل موندن جلسات، نداشتن یک هدف روشنه. مدیرها احتمالا خودشون نمیدونن که قراره این گفتوگوها در راستای کدوم استراتژیها باشن. آیا اصولا این گفتوگوها رو ابزاری استراتژیک میبینن یا نه. وقتی هدف از گفتوگوی سازمانی مشخص نباشه، هیچ چارچوبی برای ادامهی بحث و تبدیل ایدهها به اقدامات عملی وجود نخواهد داشت. به عبارت دیگه، در فرهنگ سازمانیای که گفتوگو صرفاً برای گفتوگو انجام میشه، نمیتونیم انتظار داشته باشیم که خروجی مشخص یا اثرگذاری قابل توجهی به دست بیاد.
۲- مسئولیتناپذیری گویندگان در گفتوگوی سازمانی
دومین دلیل، بیتوجهی افراد به پیامدهای اظهاراتشونه. اونا بدون اینکه پوستشون در بازی باشه (به تعبیر نسیم طالب) وارد گفتوگو میشن. بعد از بیان حرفهاشون، احساس وظیفهای برای پیگیری صحبتها یا عملیکردن ایدهها ندارن. در حقیقت افراد فقط در جلسه و در گفتوگو غر زدن. در نتیجه، تنها گفتن ایده یا ابراز انتقاد، به خودی خود تغییری ایجاد نمیکنه. اگه افراد واقعاً به راهکارهای پیشنهادیشون باور داشته باشن و آماده پذیرش مسئولیت باشن، احتمال تبدیل اون راهکارها به اقدام عملی بیشتر میشه.
در نهایت؛ اگر جلسات همفکری و هماندیشی و گفتوگوی سازمانی بدون هدف روشن و مشخص برگزار بشن و افراد متعهد به پیشنهادهای خود نباشن، خروجی ملموسی از گفتوگو به دست نخواهد اومد. مدیران باید ابتدا مشخص کنن که این گفتوگو در خدمت رسیدن به چه هدف سازمانی و بر اساس کدوم استراتژی شکل میگیره. از سوی دیگه، همهی اعضای شرکتکننده لازمه مسئولیت ایدههای خود رو بپذیرن و آمادگی اقدام در جهت اجراییکردن اونها رو داشته باشن. در این صورته که جلسات هماندیشی میتونن به پیشرفت سازمان و ایجاد تغییرات مثبت منجر بشن.